Sabah 07.00 treni ile yolculuk, yağnak yağmur altında başladı..Haydarpaşa’ dan Eskişehir ‘e.. Erken geldiğimiz Gar ‘dan manzaralar; su birikintilerini lastikle çekemeye çalışan görevliler, leş gibi sandıklarla büfeye gelen simitler ve ardından büfecinin 2 eli ile sımsıkı kavrayıp yerleştirdiği, ahhh o simitler.. Salonun her bir koltuğunda uyuklayan, yurdum insanı..Herkese sırnaşan, siyah-beyaz gar kedisi..Tura katılmak üzere gelen süslü, hoş hanımlar, hoş beyler, barbi bebekli kızlar..Ellerinde kuki kutuları bulunan orta yaşlı hanımlar..Derken koltuk değnekli bir teyze beliriveriyor bu hoş hanımların arasından, torbasını oğlu taşıyor.. Zira O ‘nun sadece tek bir bacağı var..Ve ,koca bir kütük den elle yontulmuş koltuk değneklerini ancak taşıyabiliyor.. Yürüdükçe değneklerin tak tak sesleri, garı inletiyor, içinizide titretiyor tabiki.. … Evet bunlar gar manzaraları..
Ardından da tren manzaraları başlıyor..Trende 6.vagonda 7. ve 8. koltuklarda yerimiz. İnanılmaz güven veren, rahat bir yolculuk bu..Özellikle de bu sağnak yağmurda.. Acemilik mi, ihmal mi.. Bizim kukilerimiz yok, trendeki kahvaltı salonu ise, tıklım tıklım.. Sıra bize gelecek gibi değil. Garsonlar burnundan soluyor, beklemeyin, sonra gelin, bana da mani olmayın diyor açık seçik. Tıs tıs dönüyoruz yerimize.. EEee.. halk ekmeğin fındıklı minik ekmekleri, oluyor sana mükemmel bir kahvaltı, ah bu açlık işte böyle bir şey.. Öyle böyle derken 4 saat süren yolculuk , su gibi akıp geçiyor..
Otele yerleşme faslının ardından hemen yollara koyuluyoruz.. Orası senin , burası benim derken.. Burasının gerçekten inanılmaz, hoş bir yer olduğunu görüyorsunuz.. Her yer pırıl pırıl, gençlik her yerde.. Herkesin huzuru gözlerinde, yüreğinde.. Halk kibar ve yardımsever.. Trafik de pek de aynı değiller , belirteyim..
Eskişehir’e, Sn.Yılmaz Büyükerşen in sihirli bir değneği dokunmuş.. Hemen herkes de, bunu söylemekden gurur duyuyor.. Sanatsal faaliyetlerin ucuzluğu, herkese yararlanma şansı tanıyor. Tüm kafeler ve barlar, harika hizmetlerinin karşılığı olan doluluğu yaşıyor, hemen her yerde.. Sokaklarda heykeller..Tramvay, hemen her yerde.. Ama insan yürümek istiyor, gücünü kaybene dek bu yollarda, zira çok keyifli..
Nereler Gezilmeli;
Kentin güneyindeki tepenin üzerine kurulmuş olan, Osmanlıdan kalama, Odun pazarı evleri, halen mimari özelliğini koruyan, tarihi evler..
Eskişehir , harika bir Çağdaş Cam Sanatları Müzesine sahip; Müze, Türkiye’nin ilk cam sanatları müzesi olma özelliğini taşıyor. Büyükşehir Belediyesi, Anadolu Üniversitesi ve Cam Dostları Grubunun işbirliği ile kurulmuş. Müzede 42 cam sanatçısının eserleri sergilenmektedir. Yerli sanatçıların eserlerinin yanısıra Japon, Polonyalı, Letonyalı, Alman bazı sanatçıların da hediye ettiği eserler müzede yer alıyor.
Kurşunlu camii ve Külliyesi; Eskişehir’in güneyinde, Yukarı Mahalle Odun Pazarı’nda bulunan Kurşunlu Külliyesini, Kanuni Sultan Süleyman zamanında Osmanlı veziri Gazi Melek Mevlana Mustafa Paşa 1525 yılında yaptırmıştır. Kubbesinin kurşunla kaplı olmasından ötürü de Kurşunlu Cami olarak tanınmıştır.
Lületaşı; Eskişehir’de çıkarıldığı tek bölge olması nedeniyle Eskişehir’in simgesi haline gelmiş bir madendir.Atlıhan; Eskişehir’in tarihi Odunpazarı semtinde dir. Ve kentin ilk ve tek el sanatları çarşısı konumundadır.İçinde 23 satış birimi ve atölye bulunan Atlıhan’da, lületaşı, gümüş işlemeciliği, cam, seramik, pişmiş toprak kaplar,tezhip, ebru, hat gibi geleneksel el sanatları ile yöresel el sanatları ürünlerinin satışı yapılıyor.
Porsuk çayı’nda tekne veya gondol turu ise bir harika… İnsan ın kendisini , O Gondol larda, Kral ve Kraliçe gibi hissetmemesi mümkün değil..İçinizden, çevredeki herkese ayağa kalkıp, selam vermek geliyor ..
Tavsiyeler;
-Çiğ börek yemeden dönmeyin..
-Eskişehir’i çoğunlukla yürüyerek gezeceğinizi unutmadan; Boğazlı rahat bir ayakkabı, rahat bir pantolon ya da eşofman şapka, güneş gözlüğü, küçük sırt çantası, yağmurluk almayı unutmayın..
Akşam dönüş saati; 19.45 .. 23.30 sularında Haydarpaşa ya varıyoruz. Keyifli ve yorgun ama mutluyuz…